- orać w kogoś
- разг. во́ду вози́ть на ко́м-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
orać w kogoś
Смотреть что такое "orać w kogoś" в других словарях:
orać — jak wół, jak koń, jak dziki osioł zob. wół 3. Orać w kogoś jak w łysego konia zob. koń 8 … Słownik frazeologiczny
orać — ndk IX, orzę, orzesz, orz, orał, orany 1. «żłobić bruzdy w roli, odkładając skiby za pomocą pługa ręcznego lub maszynowego (dawniej: za pomocą radła lub sochy) dla przygotowania gleby pod zasiew» Orać głęboko, płytko. Orać pole, ugór, rżysko.… … Słownik języka polskiego
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
łysy — łysi 1. «o człowieku: nie mający częściowo lub całkowicie włosów na głowie; o zwierzęciu: wyliniały, nie mający sierści» Łysy jak kolano. ◊ Łysa opona «opona o zdartych bieżnikach» 2. «o zwierzęciu: mający łysinę, strzałkę białą, podłużną plamę… … Słownik języka polskiego
łysy — pot. Łysa opona «opona o zdartych bieżnikach»: Ruszyli z piskiem łysych opon. P. Siemion, Łąki. Jeździć na kimś jak na łysej kobyle zob. kobyła. Łysy jak kolano zob. kolano 2. Orać w kogoś jak w łysego konia zob. koń 8. Znać się jak łyse konie… … Słownik frazeologiczny
wół — 1. pot. Coś jest napisane, ktoś pisze wołami «coś jest napisane, ktoś pisze niezgrabnie, bardzo dużymi literami»: (...) nie pisz takimi wołami, wychodzisz za linię. Roz bezp 1997. 2. Coś, ktoś pasuje, nadaje się do czegoś jak wół do karety «coś,… … Słownik frazeologiczny
nowina — ż IV, CMs. nowinanie; lm D. nowinain 1. «nowa, nie znana, często niespodziewana wiadomość, wieść» Ciekawa, dobra, zła, miła, pomyślna, radosna, smutna, ważna, wielka nowina. Najświeższe nowiny dnia. Nowiny z szerokiego świata. Garść, lawina nowin … Słownik języka polskiego
pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
